giderken bıraktığın iz kaldı, dudaklarının
pembeleşen yüzünün gülücügü aklımda
teninin yumuşaklığı kadifeden, ipekten
meltem rüzgarlarını yaratan nefesin!
ne zaman yalnız kalsam aklımdasın
sanki bir ayet gibi adın dudağımda
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim