giderken bıraktığın iz kaldı, dudaklarının
pembeleşen yüzünün gülücügü aklımda
teninin yumuşaklığı kadifeden, ipekten
meltem rüzgarlarını yaratan nefesin!
ne zaman yalnız kalsam aklımdasın
sanki bir ayet gibi adın dudağımda
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık