kadın soğumaktaydı gün be gün..
yüreği hala kor..yere göğe sığmaz;
öyleki büyük..!
yine de kadın,
soğumaktaydı gün be gün...
kadının saçları beline kadar inerdi;
dalgalı,durgun.
saçları bir ülkeydi kadının,
parmak uçlarıyla gezindikçe kutsanan
ki artık işgal edilmişlikten yorgun...
biriktirilmiş akları vardı,
hem kar tepeleri...
uzun uzun yolları; patikamsı
düşsen kanatmazdı dizlerini hiç, yamacındaki taşlar
oysa kadının gözleri üşüyordu şimdi
çünkü;
soğumaktaydı kadınla beraber akları,
gezinilen yollarında soğumaktaydı kadın şimdi
kadın soluyordu gün be gün...
ah kadın!
yere göğe sığmaz yüreğin ne büyük!
desem ki şimdi avucuma uzatayım yollarını,
patikalarını...
gezineyim desem bir de kar tepeli ülkeni, parmak uçlarımda..
-zor mu?
-zor!
şimdi ben ülkenden koca bir şehri koyarken sandukama
sen soğumaktasın durmadan ve yüreğin hala kor!
ah gözleri üşümüş kadın; bilirmisin naftalin kokulu bir sandukada
koca bir şehri gezinmek ne kadar zor...? !
Kayıt Tarihi : 3.7.2008 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Temmuz-2008 MALATYA
uğradığım sayfanızda
bu güzel çalışmanızla karşılaştım.
tebrikler.
Yaşayacaklarınız
yaşadıklarınızdan
daha renkli
daha hareketli
daha bereketli
geçmesi temennsi ile
doğum gününüzü tebrik ediyor
sağlık mutluluk ve başarı dolu bir ömür
Yüce Rabbimden niyaz ediyorum
selam..
Şiir güzelmiş..
Kutlarım sevgiyle şairi.NurdanÜnsal
saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (4)