Son gülümseme anısına yaşıyor ruhum,
Veda yahut neşeli sondur kimliksiz sancılar.
Aynı şarkıyı söyler ki ne söyler;
Her başlangıç galip gelemez ölüme,
Nihayetinde bir tabutun yalnızlığına gömülür bedenim...
Son konuşma anısına yaşarsa ruhum,
Sıradan bir ölüm gizleyemez yaşantıları.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta