ne bu gönül hak etti bu yangını
ne de bende ki bu kara sevda
olur da sana yazılanları duyarsan
büyük yangınların küçük dalalarla sönmediğini anla
ben sana yanarken sen mutlu olurum sanma
şimdi kendi yalanına kan, günü gelince gerçeklere ağla
yaralıyım ölmedim, çok kırgınım inan sana
çek git hadi burdan, ama arkana bile bakma
isyan etmem ne kadare ne de yanlızlığa
bilirim ki herşeyin hakimiyeti yaradan da hak da
neye üzülsem şimdi tuzak kurmuşlar bu aşka
yapacak bişey yok olanları kabullenmekten başka
kaçmam artık güneşten gözyaşlarımı gösterir diye
sevmem ama kimseyi bende ki seni vurur diye
ya mutluluktur ya ayrılıktır her aşkın sonu
aşk bir kumardı, büyükmüş ayrılığın kozu
bir de böyle deneyeyim, sensizde geçecek mi zaman
her acının tadına bakayım, gönlüm nasıl olsa yanan
sen gelince aklıma, gözlerimden akan yaş, olur kan
hiç birşey unuturamazsa seni sıkarım kafama
yalan olup göçer giderim bu dünyadan
Kayıt Tarihi : 18.11.2008 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!