Giderim Şiiri - Huban Asena Özkan

Sanma ki bu hayat güler yüzüme
Sensiz bu canı yakar giderim
İnanır kanarım tatlı sözüne
Hasreti yakama takar giderim

Mutluluk kavramı sözlükte kaldı
Dertlerin alayı ruhumu sardı
Sadece yüreğin bana vatandı
Çile deryasında akar giderim

Görmedin duymadın bilmezsin halim
Vefasızlık sende huy olmuş zalim
Ne bilsin derdimi çaresiz alim
Zehir’i şerbete katar giderim

Gözlerimden akan andırır seli
Sanki bir mecnunum sanki bir deli
Uzatma istemem vefasız eli
Ömrü üç kuruşa satar giderim

Bir duysan beni ah anlatsam derdim
Bahçene ömrümden ömür ekerdim
Dünyayı ayağına bil ki sererdim
Uğuna cihanı yakar giderim

Ömrümü yoluna ettim de kilim
Hoşça kal dersem lâl olur dilim
Canımın yoldaşı kırılır belim
Musalla üstüne yatar giderim

Bilemedim dünya dar gelir bana
Söylemem derdimi ar gelir bana
Zemheri ayazı har gelir bana
Kara topraklara batar giderim

Huban Asena Özkan