Ah yine başladı işte ölümün sıcacık, davetkâr,
hafif ve kurtarıcı günleri, ince ince...
Nasıl tanıdık bir duygudur ki bu;
birikmiş bütün umutları yerle bir eder gelince...
Böyle günlerde trenlerin daha bir çekim alanına girerim,
böyle günlerde
'gitmenin vaktidir' derim...
ne zaman ve nerde düşse içime bu ateş,
her şeyi bırakır yerli yerinde,
giderim.
Kayıt Tarihi : 27.5.2005 21:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şenol Denizci](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/05/27/giderim-42.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!