Gider herkes bir gün gider 2 Şiiri - ...

Evet efendim, herkes gider,
baş ucunda bir taş,
ardında eğik, üzgün bir baş
ve gözlerde bir kaç damla yaş bırakarak.
Bu Allahın emri...
Ama, demişler ya; ölüm Allahın emri, ayrılık olmasaydı' diye, işte o yanı kötü bu işin.
Hele, bir de, ölmeden giderken, kalanı ölümcül sevdalar içinde bırakıp gidenler var ki...
Dilerim, hep gelenlerimiz olsun, gidenlerimiz değil,
Saygı, sevgi ve selamlarımla Nimet hanımefendi,
Ünal Beşkese

Herkes gider evet,bazıları sessizce bazıları vaveylalarla...Kimi gülle gider kimi kan revanla...
Ve artık gidişlerin toplumca canımızı yaktığı,çok yaktığı bir dönemdeyiz.Yorulduk ve hırpalandık.Ruhumuz kirlendi haksız gidişlerde...
Kutlarım Nimet Hanım bu güzel şiiri.

Herkes gider bir gün... Gider elbet... Ama dediğiniz gibi ardında keşke hoş bir seda bıraksa...

Dünya beni korkutuyor artık sevgili Nimet hanım... Ne kadar çekilmez oldu bu dünya. Ne acımasız oldu bu insanlar...
Artık TV seyretmek istemiyorum inanın. Artık güzel bir şeyler duymak istiyor insan ki bu artık mümkün değil.

İnsanlar çılgın. Dünya yorgun, bezgin... Her yerde kıyamet kopuyor. İnanın, keçke zaman tüneli alıp beni medeniyetin hiç olmadığı, haberleşmelerin hiç olmadığı yerlere götürse.
Hiç bir şeyden haberim olmasa. Kırlara uzansam, kollarımı başımın altına koysam, rüzgâr kurutsa alnımdaki teri. Gökyüzünü, yıldızları seyretsem öylece sessizce saatlerce. Sonra da bir rüzgâr alıp götürse beni bir kuru yaprak misali...

Off neler dedirttiniz bana böyle...
Özlemle, sevgiyle selamlar...