En ummadığın anda gider,
Gitmez dediğin,
En olmadık zamanda biter,
Bitmez dediğin.
Ateş, en beklenmedik yerden düşer yüreğine.
Ve sen o an kahredersin, kaybolan günlerine...
En zor zamanında uzanır,
Bir el karanlığına,
En güneşli gününde,
Bulut çöker aydınlığına,
Aklında olmayan dokunur kalbinin mahremine.
Ve sen o an şükredersin Yaradan'ın keremine...
En fazla geçmişi hatırlar,
Bugünü ise yaşarsın,
Yarın gaiptir,
Gelecek olana belki de şaşarsın.
En zayıf yanından, her güçlüğe dayanırsın da,
En güçlü yerinden yıkılıp ortada biçare kalırsın...
Ey gönlüm;
Sen ne kendine güven, ne de başka birine,
Taşıyamayacağın yükü, alma artık eline.
En ummadığın anda dizlerinin bağı çözülür,
Bir salanın ardından, üzerine toprak örtülür...
Ey sevgili;
Sözüm yalnız kalbime değil biraz da sanadır,
Güzelliğine güvenme, inan dünya yalandır.
Sen yaşadığını hayat sanırsın lakin rüyadır.
Bilemezsin varlığım sana dert değil belki devadır.
Hor görme bu yüzden, aşkında bir hikmeti vardır.
Ve beni sana gönderenin elbet bir bildiği vardır...
Kayıt Tarihi : 30.4.2017 12:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En ummadığın anda gider, Gitmez dediğin, En olmadık zamanda biter, Bitmez dediğin. Ateş, en beklenmedik yerden düşer yüreğine. Ve sen o an kahredersin, kaybolan günlerine...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!