Gider Şiiri - Veysel Şimşek

Bu dünyayı yüklesemde sırtıma,
Ayak uyduramaz yaşam şartıma,
Hanım suya benzer evlat hortuma,
Bulanır ters yöne akarda gider.

Ne yaptım neyledim düşündüm biraz,
Bende hüzün efkar bitmiyor maraz,
Ne dersem her şeye eder itiraz,
Suratıma ters ters bakarda gider.

Derdin ne ben ile kör olsun felek,
Her akıl bir olsa bükülmez bile,
Anası mor koyun evlatı kelek,
İsyanı heryeri yıkarda gider.

Dilinden dökülen sözler bin parça,
Herşeyime inkar eder nankörce,
Anası kargadır oğluda serçe,
Sözleri çuvaldız sokarda gider.

Benim gözüm yoktur hamamda handa,
Şair der ne buldun bu garip canda,
Bir görseniz sanki kalmış zindanda,
Sitemle heryeri yıkarda gider.

Veysel der ki; Buda benim kaderim,
Suskun kalır gülüp geçip giderim,
Boyun büker herşeyine he derim,
Sözde suç üstüne çıkarda gider.