Gider 3 Şiiri - Özcan Kurt

Güvenme fıtrata tohumuna,
Güz geldiğinde hiç harmanına,
Basmaya gör, gel sen damarına,
Bir an gönlünü yıkar da gider,

Bakma endamına postluğuna,
Yalan yanlış sahte  koştuğuna
Güvenilmez inan  dostluğuna,
İnsanı yolda koyar da gider.

Alış varlığına yokluğuna,
Yollar yanar, yola çıktığına,
Gidilmez pazara, çarşısına
Geçmez akçeye satar da gider.

İçerlersin figan saflığına,
İsyan edip nasıl kandığına,
Alışırsın böyle olduğuna
Korkmaz tetiğe,  basar da gider.

Yakışmaz insanın onuruna,
Özvecan'ım boş ver gururuna,
Çivi çivi heves, umuduna,
Tabut tabut oy çakar da gider.
Özvecan