Gidenlerin Türküsü. Şiiri - Servet Alkan

Gömleğimi giymeden önce;
Çırılçıplak ellerindeydim/kırmızı notalı kumru
Söğüt dalı şarkıları,gidermişinin adamıyım…
Sen beyaz diyarlarda,mor umursamazlığında iken.

Yeleğimi giydiğimde; farkında değildin
Beni göndermenin deniz giyinen halinde/Öğüt veren tutku
Kum ve limon kıvamında,geç kalınmış randevu…
Sen otuzaltılık feda edilmiş bahar iken.

Ceketimi giyerken;
Belki dedim,belki,kan bildirgesiyim yıllar öncesinden
Faydasız şiirlerden geriye düşen alevden ot/birazcık rıza birazcık öfke…
Sen sarı kederlerin seçilmiş semti iken.

Parkamı giydiğimde;
Şiir kapma telaşı ile,düğümlenen uzak/pahalı şefkat,yüksek uçurum
Sen bilmiyordun,uzun bir yol hikayesi başlar…
Gitmekde yorulur,giden vurulur iken.

Ayakkabı bağcıklarım; düğüm tutmuyordu
Gidersen,giyinirsen diye,ateşli kargaşa/şiir ve devrim,ölmek üzerine
Saraplar döküldü,sakiler büküldü,enteller sürüldü…
Erciyese sensiz kar,dile şarkı düşer iken.

Antlar giyindim,sustum,,sözler verdim;
İsyan etmemeye,canım her yandıkça yenilmeye/ağzımın içinde kan
Fakirlere sadaka verip,kuru ekmek yemeye,gitmeye…
Saçların Mavi,nefesin kıvılcım,karanlıkda fısıldanan iken.