Gidenlerin şiiri Şiiri - Yalçın Koçer

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin…
Gaipten sesler duyalım artık kendimize dair.
Bir anıydı, bir masaldı diyerekten.
Vede hiç yaşamamış farzederekten uzun yılları
Gitmek istiyorum…! Dedin; gittin...

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin…
Koca dünyada yitirilen o; tek değeri bulmuşken.
O kadar zor günleri atlatmışken üzerimizden..
Ve birbirimizden alıp veremediğimiz yokken.
Gitmek istiyorum…! Dedin; gittin...

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin…
Ser verip, sır vermemişken kimselere.
Elalemin bilmediği. lakin herkesin kıskandığı o aşkı bulmuşken.
Zamanlık buhranlara yenilip, savaşmayı bıraktığın o gün…
Gitmek istiyorum…! Dedin; gittin...

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin…
Bende, buna peki dedim; başka şansım kalmadığından.
Halbuki ne ümitle beklemiştim, hayırrr! .. durdur beni demeni..
Gözlerini görmeden, sıcaklığını bir daha duyamayacağım o gün..
Gitmek istiyorum…! Dedin; gittin...

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin gülüm…
Bu son şiir olacak sana dair.
Halbuki ömrüm yettiğince sana şiir yazmak isterken
Hep hazırım derken ama hiç hazır değilken bu alışmışlıklara
Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin