Gidenlerin Ardından Şiiri - Ümit Demir

gitmeler bilirim insana dair
gitmeler bilirim sevgiye, özleme, ayrılığa dair...
bir kuşun ürkekçe havalanışı olur bazen
bazen bir gülün zamansız soluşu...

gitmeler bilirim, mutlak sonsuza uzanan
gitmeler bilirim, her başlangıç gibi bir sonu olan...
her veda erken vedadır aslında
her gidiş aceleci...
bir çekiliştir bir tarafa
bir iç çekiştir, gövdenin sol tarafında...

gitmeler bilirim geride kalanlara dair...
gitmeler bilirim ümide, beklemeye, yolları gözlemeye dair...
her giden erken yol almıştır aslında
her giden, kendini kandırmıştır aslında...
bir yalana sarılmıştır, farkında olmasa da...
.
.
.
dönüşler bilirim gurbete dair
dönüşler bilirim vuslata, sevdaya, ahde vefaya dair...
her dönüş geç kalınmış bir randevu
her dönüş, kangren olası yaranın şefkatle deva buluşu...
yılların hüznüyle bakışmaktır
sitemle, öldüresiye sarılmaktır...
her dönüş, gözyaşlarına bahane; biraz ıslaktır...

her dönen aslına dönmüştür oysa
her dönen, suyu çekilen çöldür aslında
seraba koşmuştur, geçmişe dönüşçesine
geçmişe dönmüştür, son ümitçesine...
.
.
.
ve bir şiir bilirim arkada kalanın yazdığı
bir şiir bilirim, her gideni ben sandığı...
her şair kendini yazmıştır aslında
her şair, ilk gidendir; farkında olmasa da...