Gittiniz...
Bilinmez bir zamanda gittiniz.
Bilinmezlere...
Hoşça kal! demeden...
Tebessümünüz eksik
Hayallerinizde sizin.
Hatırladık hep masum hallerinizde.
Unutuldu her şey,
Her vakit gibi...
Ayrılık:
İki kelime,
Giden siz
Kalan biz gibi...
Yok almayı anlattı hikayeniz.
Ya da gerçekten var olabilmeyi.
Bir gül gibi solup
Bir can düşüp toprağa,
Sonsuz olmayı anlatınız.
Sizi aradık durmadan.
Ellerimizde?
Hiçten başkasını bulamadan...
Avunmayı öğrettiniz!
Bilinmezlere gittiniz.
Bir zamanda,
Bize bir şey sormadan.
Ayrılık iki kelime:
Giden siz,
Kalan biz gibi...
İstedik,
Eski zamanların size dairlerini,
Güldüğümüz,
Koşup eğlendiğimiz
O sizli günleri.
Ulaşamadık…
Anılarımızdaki hayata.
Yalnızca bilemedik!
Giden siz,
Kalan biz miydik?
Yalnızlıklarda.
Duymak istedik bir kere:
O içten sesinizi.
Hissetmek istedik:
Sizin ayrılık nefesinizi.
Öğrettiniz…
Giden geri gelmez
Bilinmez ki ama
Kalan bekli de sizdiniz!
Kayıt Tarihi : 28.10.2011 23:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şi armızdan ayrılan tüm gidenler ve gidecek olan bizler için Refik Halit'in 'Gözyaşı ' isimli hikayesin atfolunur. Saygı ile
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!