Şu sönmüş ocaklardan, şu viranelerden
Kimler gelip geçti bu hanelerden
Bir es-salat okunur minarelerden
Neylersin; yolculuk buraya kadarmış
Görecek günler varken daha
Her ölüm erken düşer toprağa
Geldi mi ecel kalmaz sabaha
Belli ki orda bekleyenler varmış
Tutuşur yürekler için-için yanmaya
Gözler bir pınar olur başlar ağlamaya
Sonra açılır eller Allah’a duaya
O gece gökten bir yıldız kayarmış
Duymaz ardında ahı feryadı
Silinir hayali zamanla unutulur adı
Sanki hiç gelmedi hiç yaşamadı
Ne çare her insan ömrü kadar yaşarmış
O sönen ocaklar bir daha yanmaz
Öyle zamansız gelir ki yürek dayanmaz
Bir soluksuz uykudur ölüm artık uyanmaz
O meçhule yolculuk böyle başlarmış
O meçhule yolculuk böyle başlarmış!..
Kazım Üçok
Kayıt Tarihi : 19.9.2008 01:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!