Gidenler ve Bekleyenler Şiiri - Hamza Ka ...

Bir ahşap evde
Bir apartman katında
Yahut dehliz karanlığından daha kasvetli;
Lambaları kırılmış bir sokak ortasında yakalar ölüm.
Bir feryat yükselir
Zamanın en acı noktasını durduran bir çığlık.
Çevredekileri bir an için üzen
En yakınlarınınsa bir ömür unutamayacakları;
İçlerinde cam kırıkları varmışçasına elem veren,
Gözü yaşlı sır gibi saklayacakları bir acı.

Evlerinden cenazeler gidenler
Her taze güne
Izdırabı muhal bir ümitle girerler
Bir gün gelecek diye
Her gün usanmadan beklerler
Oysaki gidenler
Son hicretine çıkmış göçmen bir kuş gibi
Bir daha gelmeyecekler
Baharın gelişini
Yağmurların yağışını
Tomurcukların filizlenmesini
Asla hissedemeyecekler
Bunu kalanlarda bilirler
Yokluğun soğuk, ürpertici düşüncesiyle
Bir türlü kabullenemezler
Kalbinin sesini dinleyenler
Zamanı durdurabilenler
Fuad köprüsünden geçenler
Seccadelerinin başında
Ölmeden evvel ölenler
Onlar ki;
Bayramı muştularcasına
Gidenler bize değil, biz onlara gideceğiz derler
İşte burada gizlidir;
Doğrular, gerçekler, hakikatler.