Gidenler gelenler Şiiri - Orhan Özçelik

Aynı dünya üzerinde yaşıyoruz hepimiz,
Kimimiz gider bir yere kimimiz geliriz.
Bazımız yukarı çıkar nefes almadan,
Durmadan yokuşlardan iner kimimiz.

Kimi yolda kalır son durağa varmadan,
Kimi dağdan aşar yokuş iniş demeden.
Kaf dağının ardını görür bazı kişiler,
Düz yolda yolunu şaşıranlar olur giderken.

Ayağının gittiği yere doğru gidenler olur,
Gittiği yerin neresi olduğunu bilmeyen olur.
Gideceği yolu bilenin önüne engel çıkar,
Yolundan çaresiz geriye dönenler olur.

Sevda yolunda giden bazı kişiler vardır,
Yolun sonu belli değil ama yol almaktadır.
Acı tatlı misali nereye çıksa farketmez,
Gidecektir çaresiz sevdası karadağlardır.

Binbir ümit besler derdi uğruna dile düşer,
Gece gündüz demeden hergün kahır çeker.
Düşmüştür bir zalım eline kahırlardadır,
Kısacık ömür bitinceye kadar hep gider.