yoksunu, nerede geçiyor saatler...
dışarı da kafasına kafasına basılan kaldırımlar..
çökmüş istanbulun üstüne yine Akşamlar.
özlemeyi özlemişim bu aralar...
Dünden yarına selamı varmış bugünün.
geçmiş ile gelecek bugün karşılaşmışlar yokluk kahvesinde..
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta