Sevgilim
Dağın göğsüne penceresini dikmiş bir köy evinde sevdim ben seni
Sabahları nar ağacında şakıyan kuşlar
Akşamları keçi çanları şâhittir aşkımıza
Ocağımızda ateş
Soframızda şarap
Gökten yere serdiğin yıldızlar şâhittir
Ama
Söz bitti
Hecelere bölündü zaman
Kim inanırdı gökyüzünden koparıp kalbime sakladığın yıldızın söneceğine
Söndü
Ruhumuzda çalkalanan öfke dindi
Mesafeler uzadı
Zaman çoğaldı
Sessizlik büyüdü gözbebeklerimizde
Demem o ki
Kalbimize sığınan sevda kuşunu tutamadık yuvasında biz
Uçtu gitti işte
Kanatlarıyla hoş bir esinti bırakarak tenimizde
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 09:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)