Ayrılmayı ey yar ben dilemedim
Umarsızca çekip giden sen oldun
Gözlerimden seni hiç silemedim
Yanağımda kahır dolu ben oldun
Münkesir kalbime deva-yı derttin
Sandım ki gönlüme yasemen oldun
Aşkta bana yasak, ağyara merttin
Va’de-i ömrüme al kefen oldun
Sinemde küllerden kalmış yangın var
Ateşten giydiğim pirâhen oldun
Sensizlik cehennem, şehir dört duvar
Aşka can vermedin de külfen oldun
Sen ki bu sevdayı hiçe sayarken
Hicrana kırılan tek dümen oldun
Toprağın altında seninleyim ben
Kabrimin üstünde gökçimen oldun
Kayıt Tarihi : 11.7.2012 01:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!