Giden Sen Değildin Be Kaptan

Hadi, sil gözyaşlarını…

Anlatmam bir daha, ağlamak, son defa…

Alışkınım, b/itmelere…

Döneklere, vefasıza, hırsıza, arsıza

Dediysem de çok değildir tanıklığım biline…

Hadi, arala dudaklarına dökülsün diyeceklerin…

Çok mu bozuk hava ve denizde hep girdaplar mı olacak…

Olsun kaptan alışkınım fır yönlüye

Alışmışım zamansız yayan görünmeye…

Ara sıcaklardan bir ayrılık çorbası çek

Acılı olsun üzerine bahtı kara böreği

Ana dertlerden bir ömürlük söyle ortaya…

Tatlılardan böğür delen sarması

Yok, yok söyleme o kızıl bakışların şarabını.

İçtim içtim de kandım, kıyılan candım.

Yeşil dizelerimi yutup katran karası yıkılan canandım

Sanırım bitiyor mazotumuz vakit geçmiş sevda karasını

Hadi artık at düğümü iyileştir şu hicran yarasını

Kaptan, Kaptan! .. Sür şu takanı orta yerine denizin.

İyi bak dikkat et sıkıca bağlı mı ayakta kalmasın yarım işin…

Kapat gözlerini iterken değmesin ne sesim ne cismim…

At kaptan, sende at hadi umutlarımı, korkma, korkutma …

Dur yapma…

Taş bana Kaptan, taş bana, atsana beni dalgalara…

Sen de mi…

Sen de…

Sen…

De mi Kaptan uzaklara…

Mozan-Muharrem Araz

9 Ağustos 2011 İstanbul