GİDEN DOSTLAR
Sıkıntısı düştü yüreğime;
Dökülen yaprakların,
Ve de zamansız solan güllerin...
Hazanlarda teslimiyeti anlarım!
Lakin baharda kırılmak, dökülmek,
Hele cılız rüzgarlara kapılıp gitmek
Anlaşılır gibi değil iki gözüm.
Bu anlamsızlıkların, bu çelişkilerin
Sıkıntısı düşer bu deli yüreğime.
Kollarında büyürken;
Yıkılmaz diye güvendiğimiz,
O heybetli koca çınarlar...
Düşerken altında kalan, kırılan,
Henüz güneşe hazırlanmamış
Daha nice fidanlar var.
Bu güneş, bu zamansız ateş,
Bu zamansız gölgesizlik yakar yüreğimi.
Kadim dost, babamdan yadigar.
Devrilen, yine koca bir çınar.
Yalnızlık denilen takvimime göre,
Toprağa düşmenin de bir zamanı var.
Zamansız terk edilişin kimsesizlik namazı,
Bu yalnızlık kahreder, parçalar yüreğimi.
Kayıt Tarihi : 25.9.2005 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yalnızlık kahreder, parçalar yüreğimi.'
hiçbir terkedilişin zamanı yoktur.her ölüm erken olduğu gibi her terkediliş de erkendir oysa... şiriniz çok güzel...başarılar diliyorum...
TÜM YORUMLAR (1)