Giden Acıyla Hüzün, Gelen Aşk'tı

Yenal Karavelioğlu
461

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Giden Acıyla Hüzün, Gelen Aşk'tı

Giden Acıyla Hüzün, Gelen Aşktı

Karanlık bir geceydi,
Başım öne eğik,
Soframda acılarım meze,
Yalnızlığım karşımda bağdaş kurmuş,
Eşlik ediyordu şişelerime…

Masalara vururken şişeleri,
Damardan çalan şarkılardaydı hüzün…
Hani genelde herkesin dinlediği,
Oysa dinlemekten utandığını söylediği şarkılar…

Bilmem kaç yılım geçmişti böylece,
Filizlenmemişti gonca güllerim,
Umut çiçeklerim solmuş,
Sevgi dağarcığım kurumuş,
Karlar yağmıştı dallarım üzerine…

Böyle zamanda,
Telefonum çaldı gecenin karanlığında…
Allah Allah kim olabilir ki bu saatte diyerek,
Açtım telefonu…

Arayan hüzünle acıydı,
Dedi ki artık biz üzgünüz,
Seni terk ediyoruz…

Şaşırdım, nasıl yani? Dedim,
Kala kaldım kendi kendime…

Düşündüm de;
Acıyla hüzün aşk yaşıyordu gönül sarayımda,
Yıllardır kiracıydılar yüreğimde…
Jokey olmuşlar at koşturuyorlardı damarlarımda,
Nihayet çıkacaklarını bildirdiler dün gece…

Burukça gülümsedim,
İnanamadım, şaşırdım,
Allah Allah, neden dedim?
Neden diye haykırdım!
Oysa ne kadar uzun zaman oldu,
Yerleşmiştiniz yüreğimin başköşesine…

Sarmış sarmalamıştınız benliğimi,
Kırk yıllık evli gibiydik sizinle…
El ele, göz göze, yürek yüreğe kaynaşmış,
Birlikte aşk yaşıyorduk…

Benim mutsuzluğumdan besleniyor,
Damarlarımda dolaşıyor,
Ruhumu emiyordunuz…

Ben acıyla, hüzünle iç içe kıvranırken,
Ruhumun karanlık dehlizlerinde,
Siz mutlulukla dans edip, kahkahalar atıyordunuz,
Ne oldu birden bire böyle diye haykırdım…

Yok! Yok,
Yeter artık diye,
Birden bire bağırdı acı!

Var eminim,
Sende bir değişiklik var…
Artık sığamıyorum yaşadığın yere,
Dar gelir oldu yüreğin bana…

Kalbindeki mutluluğun gülümseyişi,
Ruhunun sevda çığlıkları,
Aşk sözcüklerinin yüreğinden, mısralara dökülüşü,
Özlemin, hasretin bu kadar güzel,
Bu kadar içten ve duyguyla yazılışı!
Rahatsız ediyor beni…

Üstelik senin sevgi dolu yüreğinde boğuluyorum,
Barınamıyorum artık, dedi acı…
Hüzün aç, kapıdayız artık,
Aç kapıyı, diye bağırdı…

Açtığımda kapıyı;
Gözlerini dikti gözlerime,
Başladı söylenmeye…
Yıllardır odamın rengini bile,
Hiç değiştirmediğimi,
Renksizliğimden bile sıkıldığını,
Oysa yüreğindeki rengin,
Ne oldu da birden bire,
Aşk kırmızısına dönüverdiğini,
Anlayamadım, dedi…

Üstelik nabzının atışı,
Yüreğindeki aşkın basıncı,
Beni de boğuyor, beslenemiyorum artık, dedi hüzün…

Anahtarı uzattı bana,
Avucumun içine bırakıverdi…

Haklıydı oysa!
Burukça gülümsedim…
Düşündüm de yıllardır,
Aynı renkti yüreğimin duvarları…
Bütün şarkılar ayrılık söyler,
Hüzün kokardı anılarım…

Çiçeklerimin renkleri sarıya döner,
Yaprakları hemen kurur, dökülür,
Aşkın hasretiyse yakardı…

Çok doğruydu söyledikleri aslında,
Hüzün ve acı da,
Yalanı sevmezdi benim gibi…

Birlikte yaşamamıza rağmen,
Başka bir renkle boyamasına,
Asla izin vermemiştim gönül sarayımı...

Açtım kapıyı,
Hoşça kalın dedim, haykırdım!
İkinizi birden uğurlayacağım,
Arkanızdan bir kova da su dökeceğim…
Gidişiniz olsun da,
Dönüşünüz olmasın bir daha diye,
Dualar edeceğim…
Bir yanım şair olacak,
Şiirler yazacak.
Diğer yanım ozan olacak,
Türküler söyleyecek.
Aşkı ufuklara haykıracak,
Mutluluğu doğayla paylaşacağım,
Deniz kenarında bir şehre taşınacağım…

Aşkla mutluluğu, huzuru,
Denizle iç içe,
Sevinçle yüreğimin başköşesinde ağırlayacağım…

Gülümsedim, hatta kahkahalar attım,
Mutlu maymuna döndü yüzüm.
Islık çalarak,
Dört duvar odama geçtim…

Odamın karanlığında aynalara,
Gülümseyerek baktım.
Bir de ne göreyim,
Aynalar da gülümsüyor artık bana…

Yaşasın dedim haykırarak,
İçimi çektim, oh be!
Ohhh diyerek,
Silkelendim şöyle bir…

Gökyüzüne baktım,
Havayı kokladım,
Kendimi topladım,
Bıraktım ruhumu yıldızların parlaklığına,
Dolunayın gülümseyen yüzüne…

Hüzünle acı gitmiş,
Huzurla, mutluluk,
Aşk şarkıları söyleyerek,
Koşarak gelmişti,
Çalmıştı yürek kapımı…

Birden tekrar telefonum çaldı,
Korkarak açtım,
Geliyorum dedi,
Canımın canı sana geliyorum…

Sesini duyduğumsa,
Şaşkın, çocuksu bir sevinçle gülümsediğim,
Meltemin esintisiyle,
Rüzgârın getirdiği,
Deniz kokusuyla gelen, aşktı, mutluluktu…

Açtım kırmızıyı aşka
Açtım kollarımı huzura,
Hoş geldin aşk dediğimde,
Yüreğimin duvarlarına güneş,
Gözlerimin derinliğine yıldızlar,
Yüzümün hüznüne,
Senin aşkın vurmuştu...

Hüzün ve acı geçmişe gömülmüş,
Aşk ve mutluluk geleceğim olmuştu…

Yenal Karavelioğlu
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 18:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Giden Acıyla Hüzün, Gelen Aşk'tı......

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yenal Karavelioğlu