Bir ayağım kabul etmiyor gitmemi
Tutuyor bileğimi karanlığın şüpheci bakışı
Dur diyor daha bitmedi
Neyin hasretiyle yanıp tutuşuyorsam artık
Dayanamıyorum çekiyorum saçlarımı onlardan yana
Beni göstermelik özleyenlere koşuyorum
Bu çabalarım niye diye soruyor bazen alaycı yanım
Ondan nefret ediyorum
Tüm yaptıklarımı aşağılamasından,
Küçümsemesinden ve hor görmesinden
Bende istemezdim bu soğuk yollara düşmeyi elbet
Sıcacık bakışları bende tercih ederdim
Gitmeme izin verin karlı yollar.
Hepiniz eriyin ve saygı duruşuna geçin
Bu işe yaramaz ve hayalperest çocuğa
Ellerinizi havaya kaldırın ve selam durun
Eski insanlar gibi sessiz ve siyah beyaz yaşamları olan
Tatlı duygularınızla selamlayın beni
Gittiğime üzülüyormuş gibi yapın
Sizin için değerli olduğumu hissettirin bana
Siz yapın en azından bunu bu adama
İzin verin karlı yollar
Bu adam kendini özleyenlere teslim ediyor
Susuyor ve ağlamak için çabalıyor.
Kayıt Tarihi : 16.1.2013 17:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!