Karanliklara disaridan baktigimi
Sanarak büyüdüm.
Büyüdükce anladim ki,
Karanliklar icindeyim.
Birkac cok eski ani´mi,
Alip yanima yürüyüp gitmek,
Aydinliklari arayip bulmak,
Varsa fazlasi elimde,
Karanliklara sacmak,
Hayrina.
Öyle kolay gidilmiyorki!
Al eline kalemi git.
Buradan git.
Öyle masum olmuyorki!
Gidebildik mi?
Ugrayip döneriz dedigimiz diyarlardan,
Ve medeniyetin duvar diplerinden.
Sadece gitmek istedim,
Herkes gibi.
Evime,anneme,sevgilime
Hayallerime,
Benden gidenlere gitmek.
Kayıt Tarihi : 13.6.2009 18:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Derya Stüllgens](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/13/gidememek-4.jpg)
Herkes gibi.
Evime,anneme,sevgilime
Hayallerime,
Benden gidenlere gitmek.
yüreğinde sanırım büyük bir duygu yoğunluğu var.
yüreğine sağlık
hayat seni kalbindekilere götürsün
yüreğindekilerle birlikte yürütsün
çekip gidenleri aramak için çok geç
kaderin senin için yeni sevdalar örsün
yüreğinde ki masum sevdaları
seni dönmemecesine bağlayan diyarları
diplerinde kaldığın duvarları
terkedip döneceksin görürsün
karanlıkların parlayan yıdızısın
yüreklere ışık olur parıltın
seni yıpratan yalnızlığın
damla damla küçüldükçe sen büyürsün
..............
TÜM YORUMLAR (3)