Gidelim Şiiri - Mücahit Karaçınar

Adın gurbet senin gözlerim
Dökülmüşken yaban ellerde
Sızmak ne diye içten toprağına
Bütün kırgınlıklar üzerinde
Toplan gidelim şafak sökmeden
Dökmeden ağaçlar yaprağını
Arılar uyanmadan kuşlar ötmeden
Uzaklaştıkça belirir karanlığın
Kalp durulur gün ağarır
Kafanda dolanan kalabalığın
Bir yolu bulunur kalk gidelim
Karışıp ay aydın gecelere
Kimsenin anlayamayacağı
Şiirler yazalım sayfalarca