Artık yavaş yavaş kuyunu kazacağım,
Mezar taşına da son mektubunu yazacağım.
Belki bir süre senin için ağlayacağım,
Ama gittiğin içinde hiç acı duymayacağım.
Sen benim için hiç acılar duymadın,
Geceler boyu hiç uykusuz kalmadın,
Gündüzleri ağlarken sararıp solmadın,
Ateşlere düşüp benim gibi yanmadın.
Ağlayarak gideceksin bu dünyadan,
Gözlerin iki çeşme yaşları kurumadan,
Gideceksin mutlu bir gün yaşamadan,
Gideceksin peşinde ağlayanın olmadan.
Unutulacaksın Kütahya’da, İstanbul’da
Arkandan da ağlayan olmayacak Sakarya’da,
Bir tek dostun vardı eskiden bu dünyada,
Oda yazacak mezar taşına sonsuza dek elveda.
Kayıt Tarihi : 9.10.2004 16:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/10/09/gideceksin-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!