Gideceğini bile bile sevdim seni

Gideceğini bile bile sevdim seni

Önce gönderdiğin bir resmi sevdim
Siyah-beyaz, oysa renklerini gördüm tek tek
Kırmızıyı , maviyi , yeşili, pembeyi ve gökyüzünü kıskandıracak beyazı gördüm

Sonra bakışlarını sevdim.Yüreğime işleyen bakışlarını
Beni sana mahkum eden gözlerinin esiri oldum.
Her baktığında biraz daha senin oldum.
Suyum ve aşım sen oldun.
Sonra bana dokunmanı sevdim
Yandım her dokunduğunda biraz daha teninde yandım
Sonra gülüşünü içimi ısıtan gülüşünü.
Sonra rüzgarla savrulan mis kokulu saçlarını sevdim
Bir an geldi artık hayat sen oldun.

Aynaya baktığımda bir serseri gördüm hep seni seven bir serseri.
Sonra yaşadığın şehiri sevdim bu sevdiğim şehirden gidecek kadar
Ve anladım ki ben sadece sevdim
Hissettim ilk kez canımın yandığını
İlk kez aciz olduğumu.
Ben seven, sen sevilen işte karşında bir çocuktan ne farkım vardı ki
Gideceğini bile bile sevdim seni..
Bir ömür hasretinle yaşasam da
seninle geçecek bir anın mutluluğu için yinede sevdim seni
Ve gittin sevgime inanmadığını söyledin.
başından beri gideceğini bile bile sevdim seni
Kalbime düşen bu ilk ateşle yaktın beni.
Ben yanmayı seçtim sen ise yakmayı.
Ben sevmeyi sen sevilmeyi seçtin.
Pes ettin dedin ben ise en büyük savaşları göze aldım. Bir kez bana güvenmen için ,
sevdim sen ise bana güvenmedin
Ve gittin
Sevgim aciz ben çaresiz
Oysa sana söyleyecek kelimelerim
Sana gösterecek hayallerim vardı bize dair
Gözlerin önce gözlerimden kaçtı
Sonra sesin soğudu
Ellerin buz kesti
Oysa gitme kal demek
Dur yapma demek isterdim
Ama bir kez bir kez olsun sana duyduğum sana beslediğim sevgime inandın mı
Anladım sadece benim seni sevmemi sevdin
Ve dudaklarımdan dökülmesini istediğim kadınım yarım kaldı.