Gideceğim Şiiri - Durdu Mehmet Dalkanat

Dilim dilim doğrayıp, kanıma ekmek bandım.
Çöktürdün ya diz üstü, yıkılıp gideceğim.
Geçiverdin uğrayıp, yol üstünde bir handım.
Bölük bölük ciğerim, sökülüp gideceğim.

Hani sabah olmazdı, kumrular sevişmeden.
Hani duvar konmazdı, taş taşla dövüşmeden.
Hani aşklar üşürdü, el elle ovuşmadan.
Sen çok yaşa ama ben, yok olup gideceğim.

Bu kadar kolay işte, rahat rahat uyursun.
Gelip geçen bir heves, teamüle uyarsın.
Boş ver takma kafana, zayiattan sayarsın.
Gece azap meleğim, yakılıp gideceğim.

Demedim mi ben sana, yokluğun ölüm diye.
Yemin ettim cayarsam, lal olsun dilim diye.
Kapattım kapıları, yok başka yolum diye.
Adım adım mezara, takılıp gideceğim.

Olmasın böyle kahır, bahaneler tükenmez.
Gül kendi kokusunu, sahibinden sakınmaz.
Sağa sola hesapsız, fütursuzca bakınmaz.
Kehribar gözlerine, çakılıp gideceğim.

Kutsal emanet bilip, el vurmadım tenine.
Canım koydum sıkılan, kem okların önüne.
Madem niyetin yoktu, bu garibin suçu ne.
De ki vazgeçtim senden, çekilip gideceğim.

Leyla Mecnun değiliz, bilemedim sen nesin?
Bir cevap arz etmiyor, telefondaki sesin.
İçimdeki sancılar, bitmeyecek bu kesin.
Acıdan büklüm büklüm, bükülüp gideceğim.

Al hançeri göğsüme, vuracaksan vur hadi.
Duracaksan sözünde, ikrarını ver hadi.
Dört kitaba hak için, soracaksan sor hadi.
Pare pare yüreğim, dökülüp gideceğim.