Gıcık Adam Şiirleri - Şair Gıcık Adam

Mecnun olmak için
Leyla da sır olmak gerek.
Onun içindeki, Mecnun ateşin de
Yanmak gerek sönmeden.
Yandıkça lezzet gerek,
Acı senden gelendir demek,

Dünya'nın, hatta evrenin varlığı insana mı bağlı, yoksa değil mi?
Kainatın merkezi neresidir? İnsan mı?
Yoksa insan mı kendisini kainatın merkezi sanır.
Bu gücü nereden alıyor?
Sevgi, nefret ve sadakat mi kimden?
Nedir insanı ya da kainatı insanın merkezi yapan?

Nefesimdeki bekçim
Ey yâr
Bakışımın önündeki güzelliklerin sahibi
Ey yâr
Uyurum koynunda rahatça
Güvende

O beni izlerken,
Benim onu izlediğimi bilmez an da
Sadece sevilmek isterdi insan
En masum göz yaşları yoldaş olur gülüşüne
Gülüşünü kaybettiren
Gecenin gündüzü kaybetmesi gibi

Küçük bir akvaryumda yaşayan minicik bir balık varmış, balık o kadar küçükmüş ki, sahibi bile zaman zaman varlığını unuturmuş , bir gün akvaryumun suyunu okyanusa boşaltmış içindeki balığa hiç acımadan. Okyanus o kadar heybetli, derin ve büyük olmasına rağmen o minicik balığı farketmiş, onu sarıp sarmalamış ancak, ürkekliğini farkedip onunla konuşmaya başlamış, gel zaman git zaman, balık okyanusun onu koruduğunu anlayıp, onu sevmeye başlamış ve zamanla aşık olmuş ancak, okyanustan emin değilmiş, çünkü o heybetli uçsuz bucaksız bir Okyanusmuş ve bu micik balık karşılığı olmadığını düşünüp, aşkının acısıyla derinlere inmeye başlamış. Bunu farkeden Okyanus ürkek balığa seslenmiş birden;

Gel ama aniden,
-Ve giyin üzerine
-Okyanustaki yakamozların parlaklığını
-Öyle çık karşıma hiç düşünmeden,

olmayan ey sevgili
Sana aşığım yoksan bile
Seni özlüyorum
Varlığın nerde
Seni arıyorum varmisin yokmusun
Bilmeden

Ol sahnesinde bilinmek
Bilmesi gereken ruhlara bilmek
Ol sırrında aşikar
Ol nidasında kurulan tek bir sahne
sahnede konusu belli bir oyun izler, tüm gözler
Tüm gözlerde değişen göz miktarınca oyun

Benim gördüğümü gör
Ki
Göreyim
Benim.duyduğumu duy
Ki
Duyayım

Bazen bir müziğin sırrında
Kainat, önümde zerre
Her şey görünür, körlerin gönül gözleri
Kalbim atmaz, ne gerek, o et
Ayaklarım yürümez uçarken
Bir ses gelir o an

Ruhlar bedenler arasında yalnızdır
Bedenler ruha kör
Bedeninden çıkmış ruhunla gel bana
Ruhum.. bedenine kör,
Sağır,
Dilsiz,