Gibiyim Şiiri - Veysel Şimşek

Zalimlerde çoktur hüner tezgahlar,
Beni sinir eden rezil küstahlar,
Derin yaram sancım beynimde şoklar,
Şaşkın ördek gibi gezer gibiyim.

Ben istemem al yeşilli pulları,
Durduramam geçip gelen yılları,
Aklım almaz iki yüzlü kulları,
Uçan kuştan hile sezer gibiyim.

Daldım bir deryaya sular durulmaz,
Yaşım elli olsada gönlüm yorulmaz,
Dost bağının gülü solmuş derilmez,
Kahpe dünya senden bezer gibiyim.

Unuttu tanımaz eş dost yarenim,
Ömrümce olmadı akıl verenim,
Yavaş yavaş gerçekleri görerim,
Berbat gidişattan bezer gibiyim.

Kardeş dedim yaren dedim dost dedim,
Yalana odaklı dostu sevmedim,
Haksız babamda olsa haklı demedim,
Kırk senedir gerçek yazar gibiyim.

Veysel der; Dost derman olmaz yaraya,
Şaştı rotam gemim çarptı karaya,
Nefisler odaklı mal mülk paraya,
Bense halli halsiz gezer gibiyim.