Gibi Bir Şey Bu Şiiri - Kağan İşçen

tarih eskidi gözlerimizde
bana bakışında donakalınca yeryüzü

ve o bana dedi ki:

'sevdim benim için uykularından kaçmanı
git bu şehirden
belki başka bir şehre esir olmaktır
özgürlüğün
ama sevdim şiirini seveceğim de belki
gene yalnızlığın üstüne konuşmamızı...'

ve ben ona dedim ki:

'ruhumu okşuyor değer vermen yalnızlığıma
hiç sevgi görmemiş bir çocuğun
hiç tanımadığı bir kadının
gülüşüne bakması gibi bir şey bu
yakıcı bir temmuzda
yere ilk düşen gölgeydin sen kalbimde'

ömür ışığımı kapadın konuştuktan sonra
sustuğumu sanmıştım
konuşmuşum:

'mutluluk için ölmek
koyu renkli natürmorttu
güleç yeşil bir elmaydı
alt yazılı bir aşk filminin
yazılması unutulmuş son cümlesinin
son ayrılık sözcüğüydü

mutluluk
yanındaki yalnızlığımı
ben sanmandı
yakınında acısız bir hiç olmaktansa
uzağındaki bir acı
ellerimin sana dokunduğu andaki haline
ulaşmayı düşünemeyeceğin kadar
doğal olmamdı saçlarının yeni yıkanmış haline'