Gibi Şiiri - Burhan Ali Yağmur

Ne balıkça yüzer, ne kuşça uçarım,
Bunlardan maada yaya göçerim.
Ne dünyaya küser, ne zulmüne susarım,
Çakarak selamım, vakurla geçerim.

Ben öyle elim arkada gezemem,
Sınırlarım arştan belli levhalarda.
Gözümle gönlüme hudut da çizemem,
Ondan ikinci kez doğdum şubatlarda.

Başımı rahat koyarsam yastığa,
Ertesi gün asilce bedelini ödetir.
Ben üzülmesem de bekkâyım yadırgama,
Gözyaşı ruhumun kederini giderir.

Yıkıp dökemem ya ben sen gibi,
Yıkık dökük zaten gönlümün dibi,
Yolun sonunu evvelden bilirim,
Yorgun solum artık, berzahta dipdiri.

Yıprandımsa kendimi ararken oldu,
Yüzün ekşitme misafirim sen gibi.
Üç günden az kaldı, vakit hayli doldu.
Ölüm eşiğinde, sezersin sen de ben gibi.

Boş söze kanma, dünya yalan bir yoldu,
Körler ülkesinde güzelsin tıpkı ben gibi.
Sakın gafil olup aldanma, ömür soldu.
Azrail eşliğinde gezersin sen de ben gibi.

Çoğunluğa aldanıp taatten yılma,
Yaşamdan vazgeçip kalemin kırma,
Unutma azınlıktır Hakk’ı tutan,
Hû nezdinde özelsin inci mercan gibi...