Geziyorum Emmoğlu Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Usanmadım ,yıllar yılı gurbette
İçlendikçe yazıyorum emmoğlu
Sorma ahvâlimi bu başım dertte
Doktor doktor uzuyorum emmoğlu

Beni boşver kertbuvazdan ne haber
Yaşıyorum işte köyden bîhaber
Gurbet yollarında dertle beraber
Kurudukça tozuyorum emmoğlu.

Hiç şansım gülmedi bildim bileli
Burada insanlar doğmuş hîleli
İstanbul dediler geldim geleli
Yara oldum azıyorum emmoğlu

Köyler özlenmez mi tüter burnumda
Gözüm kül ekmeği, un hamurunda
Keltepeden inip Ünye burnunda
Hayal meyal geziyorum emmoğlu

Gökdelen dikmişler depremlik hurda
Hayat her yanıyla güzeldir orda
Çoban kadar özgür değilim burda
Bu canımdan beziyorum emmoğlu

İstanbul dediğin altın cımbızlı
Kalmadı muhabbet sizli ve bizli
Ağlamamak için gizliden gizli
Dudağımı büzüyorum emmoğlu

Bizim memlekette herkes avazlı
Kimi koçcuvaz kimi kertbuvazlı
Türkülerim içli sazlarım nazlı
Notaları çözüyorum emmoğlu

Ne var ne yok bana haber salsana
Vaktin varsa tel ucunda kalsana
Tövbeler tövbesi dedim bual sana
Yeminimi bozuyorum emmoğlu

Ben böyleyim bırakmadım neşeyi
Eller döndü ben dönemem köşeyi
Yıllar yılı göremedim Ayşe'yi
Bunda bir iş seziyorum emmoğlu

Güzeldi eskiden yabanda olsa
Dedemin öküzü sabanda olsa
Damarıma basan babamda olsa
Kışın bile kızıyorum emmoğlu

Yaratan kalp vermez yaratsa taştan
Sezai ne gördü ata gardaştan
İster kandan olsun isterse döşten
Üzerini çiziyorum emmoğlu .