Karanlığa bürünmüş gecenin
en kuytu köşesindeyim
Ay gözlerime kızgın kızgın bakıyor
Gölgem duvar dibine sinmiş
Nefessiz
çıtı bile çıkmıyor.
Ben hayatı senin gözlerinde sevdim..
Yürürken karanlık gecelerde
ışık olmanı sevdim..
gözlerimden akan sevda yaşlarında sevdim..
Ben seni kurduğum ama gerçekleşmeyen hayallerde sevdim
Dokunduğum ellerinde,
Uykusuz gecelerin karası zaptediyor varlığımı
o an kalbimin en ince damarından vuruyor hayat
ne doğan güneş ısıtıyor üşüyen anılarımı
ne de kaçıp saklandığım duvar kenarları
Şehrin tenhalarında kaybettim yolumu,
Çaresizim..
Sabahları kafamda kelimelerle uyanıyorum
birleştiriyorum
dizeler oluyor
mısralar oluyor
kıtalar oluyor
Şiir oluyor
Vakit akşamın son demi,
Merhaba koyu karanlık..
Merhaba yalnızlık..
Gözlerime vurdu sensizliğin nemi,
Buruk acılar kapladı tüm bedenimi..
Hani birini çok seversin
paylaşamaz,
hissettiremez,
anlatamazsın ya
sevmenin ne olduğunu..
Dillendiremezsin
Hem kalkarken
hem düşerken tut elimden mesela..
sağ yanımda değil.!
Sol yanımda
yüreğimde ol mesela..
İsmin, dudaklarımın hemen dibinde olmasın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!