Geze Gide Dünyadan Şiiri - Seyfi Karaca

Kadın lohusa
Kanun kaçağı yer yatağından yükseklerin karyolası
Asi ama duvar çiçeğine künyesini kazırken mor perçemli sarmalık, kapı çalınır birden geceye yer değiştirir saat başı gündüz
Bütün on iki ayın pür tetik nöbetini penceredeki demirlere ve yol kıyısındaki duraklara
Ne tuhaftır ki göçün uğrunu toplayıp çekerken güz
Kuşların hikayesine yükünü almış inişli çıkışlı yollar dereler ırmaklar ve insanlar da karışır
Siyah giyinmiş atlasta Saklambacın ortasından gizli bir ay sarar dolanır, yıldızlar kümeleşir kainata
Yuvasında yavruyken mevsim sonbaharda ne tuhaftır ki dünya dengini bulmaya birikmiş toplanmış
Esma isminde gökyüzüne
Aşk isminde atele ve toprağa
Ve yerden göğe kol kanatlanmış yazıyı yabana
Uzaklara taşınan zaman iklimiyle kadın kokusunu çiçekten çiçeğe
Geze gide Birgüne bir gün olup yerinde yeller esen dünya sonrasını insan
Mezar taşına son söz dilekçesi olarak nakış nakış nakledilen

Ağustos/24