Gertnelere Giderken Şiiri - Seyfi Karaca

Suya yüzü durgun
Bulanık ırmaklarda hayatın yükünü göçünü çağlayıp akan
Gertnelere giderken annem, kül rengine beti benzi yangın
Çatal yollar uğrusırasına atöyünden öte buğday sarısı başaklar
Gök kuyularından kükreyip kopan yağmurun
Sağnağını sesini çelteğe katarak
Dünyayı yükleyen güz şeleklerinde kekik kokardı esvabı
Heybesinin bağdan gelen asma yapraklarıyla selede salkım
Sepette yaz yemişi türlü taze hevenkler
Viran kapsalığa kilidi kancayı kimsiz kimsesiz koymadan evvelin
Poyrazın kehinde rüzgar esen otlar yolunda
Bakraçlara helkelere südü sağıp arıstaktaki ödüncü sayışarak
Kazanı kurduktan sonra peynire pekmeze
Yağmurdan topraga vermeye dolduysa gölleri
Su suvarmaya kurudukça gevrek yerleri çıtırdayan bahçe bostanın
Sonra torba takarken atların boynuna güz
Yaprak dökülür gamaz yikinir
Kırık dalların gamgasından duldanın dibini dağın burcunu
Oduna ocağına sararak kar günlüğü udu ihtiyatının
Ay ışığına tutkun fenerier kadar,
Evi örtmeyi sekiyi duvarı sıvayıp boyamak için
Kızıl toprağa ve kirece gider dönerdi
Eli eteği
Çiçeek çiçek annemin

Haziran / 22