bir kız vardı
bizim bölümde
o girince anfiye
pervane olur
diz çökerlerdi
neredeyse önünde
dalga dalgaydı sarı saçları
karadeniz gibi mavi
karadeniz gibi hırçın
bakardı gözleri
şaşırırdık, kalakalırdık
o gidince memlekete
Biz yetim...Ankara yetim...
Çeyrek asır geçmişken aradan
geçengün gördüm onu
bir alışveriş merkezinde
yeller esiyordu
fırtına gibi kızın yerinde
ince bıyıklı, beyaz tenli
bir adam gidiyordu
birkaç adım önünde
kızardı, duraksadı biraz
beni görünce
zor görünüyordu güzel yüzü
3 tane de çocuk vardı
eteğinde...
gözgöze geldik biran
eğildi kulağıma gizlice
kocam görmesin aman
saatini gösterdi
:siz avutun kendinizi
biryerlerde geriye işliyor zaman.
Eskişehir-Nisan/2007
Ergin ErolKayıt Tarihi : 13.4.2010 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sanırmısın ki heryer aynı sen yaşarken baharı dökülüyor öbür yanda sonbaharın yaprakları........
en kötü düşman zaman..
bu kadar açık ve net..
kaleminize sağlık..
TÜM YORUMLAR (12)