Yokluk,
Varlık ile bağdaşmaz,
Bir ztlık hâsıl olur,
Her iki kutupun uçların da,
Artı ile eksi misâli,
İterler birbirlerini
Tüm mahâretelerini,hünerlerini,
Dökerler orta yere,
Gelmemek için bir araya,
Her ikisi de,
Sabra ve şükre,
Sevk ederler sahibini,
Yâni,varlık şükre,
Yoklukta sabra,
İşte her iki durumda da,
Kişi kârlı,kazançlı,
Boşa değil hiçbir şeyi,
Çünkü; Rızkı veren o,
Daraltan da o,
Değilmiyiz imtihanda? ,
işte bu,
Hayatın özü özeti,
Naslı da çıkıyor ortaya,
Eşitiz,
Bir tarağın dişleri misâli,
Yanın da Rabbimizin,
Nedir bizleri üstün kılan? ,
Asıl hayatın amacı,gâyesi,
Saklı cümle de,
Bizim takvâmız,
Rabbimize hakiki kul olmamız,
Onu istediği gibi yaşamamız,
Üstün kılar her birimizi,
Diğerleri sadece ve yalnız,
Teferruat......
Kayıt Tarihi : 24.7.2011 21:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!