Gerisi Fasarya Şiiri - Canan İşdaş

Tarlalar sürüldü kan ter içinde
Damla damla emek oldu ekmeğe.
Suyla söndürüldü alev alev umutlar
Aşklar kavruldu kızgın güneşte...
Ahlar vahlar çekildi öfkeyle.
Ertelendi bir kez daha olmayanlar.
Renkli hayaller asıldı kuşun kanadına
Tike tike biriktirildi yaşama tutunmalar.
Bütüne tamamlandı mevsimleri
Her biri aynı olan.

Gelinlerin gözyaşları bebelerin ak sütüne karıştı.
Bembeyaz yazıldı rengarenk yaşamlar.
Bir başak sarısı düştü ellerine
Altın oldu yalancıktan...
İman ettiler,şükrettiler ömür boyu (bilmeden)
Gözleri görmüştü her şeyi;
Tek harf geçmemişti içlerinden...
Çocuklar, topraklı elleriyle sildi burunlarını
Yıkamadan yediler ilaçlı meyvaları
Bir parça ekmek katıksız boğazlarında
O ekmek için ter vardı babalarının sırtında.
Böyle sürüp gitti;
Allah korusun,horanda doysun,
Gerisi fasarya.....