Gerilerde Kalan Çocuk Bayramlarımız! .......
Geride bıraktığımız 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayram/ı/ları.
Bebek olduk, çocuk olduk. Annelerimiz ellerimizi tutup götürdü Ulusal Bayramlara. Abla ve ağabeylerimizi izlemek için kaldırım kenarlarına birkaç sıra halinde dizilen büyüklerin önüne geçip izlemek için izin vermeyenlerin bacaklarının arasından geçtiğimiz bile oldu.
Neşe içinde yerlerinde duramıyor, kıpır kıpırdılar ağabeylerimiz, ablalarımız. Kaldırımlara sığmıyordu halk.
Coşkulu alkışlar yeri güğü inletir, eller şişerdi. Bayraksız ev olmazdı.
Okula başladık. Bizde bayramlarda yerimizi aldık, alkışlar arasında resmi geçitleri tamamladık.
Büyüdük... Anne baba olduk. Çocuklarımızı daha az kalabalıklarda götürdük bayramlara.. Öne geçmek için büyüklerinin bacakları arasından geçmeye gerek kalmamıştı artık. Daha az coşku ve alkış sesleri arsındaki bayramlara..
Tamamını Oku
kutlu olsun..
DUYARLI YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM MEBRURE HANIM. HARİKA BİR PAYLAŞIMDI. SAYGILARIMLA...
Dünyada ki tek çocuk bayramı bizde Atamızdan armağan...Dünya ülekelerinin çocukları vatanımıza gelip birbiriyle tanışarak, kardeşliği... barışı pekiştiriyorlar... Öyle güzel bir amacı taşıyor ki 23 Nisan tabi anlayana... Nice 23 Nisanlara bağımsız özgür bir ülke olarak diyorum ve bayramınızı kutlayıp sevgilerimi yolluyorum.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta