Geriden Kalan Şiiri - Ozan Efe

kuşun kanadında uçurur yaşam
musalla taşından geriden kalan
yokuşun inadın kararır akşam
mahalle başından geriden kalan

uçurtma göğünde dolanır durur
bulutlar yoğunda bulanır yorar
toprağa değince canında yarar
tarlaya yaşından geriden kalan

kendini kavurur kendi yağınla
sütünde savurur azcık sağınla
yaşamı çevirir soydan bağınla
kılları kaşından geriden kalan

güvenme dünyanın olan malına
kocaman ağacın dolan dalına
hemi mıhına vur hemi nalına
ürkeri şaşından geriden kalan

ozan efem gönlü zengin olunca
küçücük curada telin bulunca
teke gurbetinde çal kabulünce
gözleri aşından geriden kalan

190711denizli