Geride kalıyor işte bir şeyler

Nedensiz bir sonbahardı gözlerin
Hükmü ezellere varan...
Bir noktadan başladığında anlamlar
Anlayamazsın oysa ne vakit nihayete vardığını...
Bitmez sandığın güneşlere veda ettiğinde
Karanlığın hükmüne kaldığını...
.
.
.
İstemedikten sonra görmeyi
Nasıl fark edebilirsin ki turnaları?
Ve suyun üstünde hareket etmeden
Ne kadar hükmün geçer ölümsüzlüğe?
Düşünmemek
Baştan savmak
Unutmak vakitleri
Belki çare...
Kararsızlıkları gibi
Zanlara mahkum kelebeklerin...
Kanat çırpmak
Ya da çırpmamak...
Birisi hayat
Birisi ölüm...
.
.
.
Oysa uçamazsın çırpmadan kanatlarını
Doymadan güneşe
Bulamayacağın gibi açan baharları...
Bırakıp gittiğinde
Geride kalıyor işte bir şeyler...
Bozuk para misali kelimeler
Yüreğe yaktığın yatağını bulamamış mısralar
Biriktirdiğin
Ve rotasını kaybetmiş meçhule yol alan şiirler...
Geride kalıyor işte hayat
Bir iki ses
Bir iki nefes...
Sonbahalardır işte firak
Hasretlere vurup zemherileri...