Ömürde olduysan, geride kalan,
Kızıl gözlerinde, göllenip dolan,
Bilebilsen; göğsümden, çıkarmadığım;
Yaralı tenimden, koparmadığım;
Yıllarca göğsüme, sarmaladığım?
Bunda sen, sen ol da geriye kalma!
Zulümler altında, ezilen olma!
Gördüm gözlerinde, iç yakan hüznü;
Seni öldüren o, dehşetli günü!
Yuvasında fersiz, sisli gözlerin;
Dağları titreten, içli sözlerin!
Kerpetenle tırnakların sökülse,
Yük altında kemiklerin ezilse,
Belki de duymazsın, böyle acıyı,
İlikleri çeken, derin sancıyı!
Yıllar örtemedi, yüzünde kaldı;
O gitti öyle ki ötede kaldı!
Ötelerin ötesinde gördüğüm;
Defalarca şu zeminde öldüğüm;
İşte bu, ömre sıkılmış bir düğüm!
Kolayca çözülmez, böyle kördüğüm!
Haydi, kalk gidelim, sona kalmadan!
Ufukta olalım, güneş aşmadan!
Gemiye girelim, yelken açmadan!
Engin durgun denizlerde durulsun!
Gözündeki çağlayanın durulsun!
Kuytu bir köşede, sessiz ağlayan,
Deveran içinde, sanki çağlayan,
Bak müjden elinde, sil gözyaşını,
Dinsin sitemin de kaldır başını!
Pek yakındır ona, döneceğin gün,
Bu zulmü toprağa, defnettiğin gün,
Cennet bahçesinde, gömüldüğün gün,
O gündür belki de ilk güldüğün gün!
Geride kalanlar, sonra gelenler…
Gidip de yananlar, yolda ölenler,
Bilir misin onlar, acı çekenler!
Dinmeyen figanlar, canlı çökenler!
O, bir defa öldü, ebedi gitti!
Ya, geride kalan, tükendi bitti!
Yoktur sonu bulan, sindir içine,
Ne olur yüzünü, döndür Rabbine!
Bırakma izzeti, tat tat lezzeti,
Yaşama zilleti, kapma illeti,
Seversen milleti, ver metaneti,
Bilirsen kıymeti, ser ser ziyneti!
Sana ne desem ki bilmem bilemem!
Yüzümü saklasam, seni göremem!
Şu hâline artık, diyeceğim yok!
Kanlanmış gözlerin, batıyor ok, ok!
Kan oldu içim kan, çok kanadı çok!
Arif’im senden de uzakta sanma!
Başını döndürüp, önüne bakma!
Görürsün yüzümde, hüznün izini,
Çağlayan suların, giz giz gizini!
(9.06.1999 - Adana)
Arif TatarKayıt Tarihi : 5.7.2008 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zulüme uğrayanlar, zulümden geriye kalanlar için yazdım... Allah, kimseyi zulme uğratıp yersiz yurtsuz etmesin... Çaresizlik ne kötü! Kaybedilenin bir daha gelmeyeceğini iyi hesap edelim... Bugünü... Yarını! .. Anlatabildim mi?
Mesut Özbek
Yıllar örtemedi, yüzünde kaldı;
O gitti öyle ki ötede kaldı!
Ötelerin ötesinde gördüğüm;
Defalarca şu zeminde öldüğüm;
İşte bu, ömre sıkılmış bir düğüm!
Kolayca çözülmez, böyle kördüğüm!........................//
Tarihi hayli eski ama anlam bakimindan hala güncelligini koruyan,düsünce derinligi yogun olan,duygulu,akici,yine severek okudugum cok güzel bir siir.Arif hocami ve degerli siirini gönülden kutluyor,selam ve saygilarimi iletiyorum. ++ant
TÜM YORUMLAR (47)