Geride Kalanlar Şiiri - Mehmet Yaş

Ölen kurtulur bu yalan dünyadan,
En büyük rol yine diride kalır.
Bir an önce uyan bu boş rüyadan,
Gençliğin sararan deride kalır.

Neden bekliyoruz mecburiyeti?
Bu bile ikazdır beşeriyeti,
Yolda otoların ekseriyeti,
Doğruyu aşar da eğride kalır.

Bir nefes hayatla ölüm arası,
Asla iflah olmaz gaflet yarası..
Aç kurdun biter mi hiç ihtirası?
Karnı doysa gözü sürüde kalır!

Tarla vermeyince orak biçemez,
Pınar akmayınca yolcu içemez..
O kapıdan mal, mülk.. para geçemez;
Kahrından başkası beri de kalır!

YAŞ’ım; çağlıyorsa gazelliğinden,
İnsan kopmamalı özelliğinden..
Malından, mülkünden, güzelliğinden,
Yalnız bir tek ismin geride kalır!

17.07.1975 / Konya