Geride Kalan Mutluluk Şiiri - Berna Mete

Artık hiçbir gemi rıhtımıma demir atmıyor,
Hiçbir martı denizimde uçmuyor.
Hiçbir yolcu gemiden el sallamıyor.
Hep bekliyorum eskiyi,bakıyorum geçmişe!
Gemiler art ardına demir atardı rıhtımıma,
Bir sürü martılar uçuşurdu denizimin mavisinde,
Nice yolcular olurdu;
Geri dönmeseler bile
El sallarlardı bana gemiden.
Hiç beni yalnız bırakmazlardı.
Ne gemiler ne martılar ne yolcular…
Hep benimle,benim yüreğimde olurdu.
Ama artık ne gerçekte ne yüreğimde
Yapayalnız kaldım koca şehirde.
Ne gemiler kaldı limanda,
Ne de uçuşan martılar.
Ne de geri dönmeseler bile el sallayan yolcular.
Geçmişimi özlüyorum herkes gibi
Hasret kaldım her şeye.
Yalnızlık korkutuyor artık beni.
İnsan çokluğunda bile yapayalnızım.
Geçmişimi istiyorum!
Geri dönmek istiyorum!
Ama hiçbir şeyin geri dönüşü olmadığı gibi,
Mutsuzluğunda,mutluluğa dönüşü olmadı,olmayacakta.

UFAKLIK