Geri Dönsen Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Güneş benim değil, ay ve yıldızlar benim değil,
Çimenler, çayırlar, çiçekler benim değil,
Ormanlar, denizler benim değil,
Benim olan bir kuru başım,
Bir iğneli fıçılar içindeki canım,
Bir yorulmuş bedenim,
Yaralı yüreğim,
Sızılara garkolan ruhum.
Geri dönsen;
Yine sererim yüreğimi
Ayaklarının altına halı gibi, yol yol,
Yine seni canımla karşılarım,
Başıma çelenk ederim yine seni,
Özlemlerimle kucaklarım,
Bir ömür kalbime biriken hüznümle
Ağlarım.

Senden öte beklediğim mi var, anam-babam?
Senden öte aradığım mı var,
Senden öte istediğim, sevdiğim mi var?
Gelirsen; bana sen gelirsin uzaklardan
Kutsal bir kurtarıcının geldiği gibi
Kapıları ardına kadar açık yüreğime.
Besmele gibi süslersin kurumuş dudaklarımı,
Gelirsen; yine sen verirsin bana
Aklımı.

Nasıl bir tadı olduğunu bilmiyorum
Çileden, kederden kurtulmanın,
Özlemden, ayrılıktan kurtulmanın,
Sızılardan, acılardan,
Bir kendi başına kalmışlıklardan kurtulmanın.
Sen gelirsen bütün bu sırlarını öğrenebilirim
Dünyanın.

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 77-78/100)