Geri Dönmek Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sana ortak bir anımızı getirdim gençliğimizden,
Sularında akşam güneşinin yıkandığı denizden,
Avuçlarımda ıslak ve yumurta sarısı bir güneş,
Kucağımda ayaklarının altında altınlaşmış bir kumsal,
Ben sana,
Sen bana
Emsal.

Anımsar mısın, ayın çamlara süründüğü akşamı?
Testekerlek, gümüş renkli ay,
Yarı aydınlık çimenler bölük bölük,
Çiçekler öbek öbek,
Karşımızda duvarları nur içindeki çiftlik evleri,
Yanında, eski değirmenin uysal suyu,
Nasıl haram etmiştik anımsar mısın, kendimize
Uykuyu.

Gençlik içimizde kaynaktı, elimizde hazine,
Uykusuzluk mu gelirdi insanın diline?
Güneşleri aylara kavuşturmaktı işimiz,
Bütün bir evren bir yanaydı
Ve bir yanaydık
İkimiz.

Ben işte o anıları getirdim kucağımda,
Kulaklarımda hala küpe gibi duruyor şarkıların,
Gülüşlerin,
Yeni gülüşlere gebe çığlıkların,
Ömrünün geri kalanından vazgeçip
Geri dönesi geliyor
İnsanın.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 77-78/100)