Gerginim Şiiri - Veysel Şimşek

Zalim zorba ırz düşmanı puştlara,
İt misali itten beter uştlara,
Hatasını söyle tutar taşlara,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Aptal yüksekten bakar seni küçükler,
Saysan bitmez saysan aklı kaçıklar,
Gelir gider yer sofranı bıçaklar,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Yaşarım görürüm aklım almıyor,
Geçte olsa nazlum ahı kalmıyor,
Dostlar hain beni mutlu kılmıyor,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Bulamadım aklı başında yaşınca,
Dostlar gelmez dar gününde düşünce,
Deli derler bana dolup taşınca,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Dar günde çok olur akıl verenler,
Selam vermez geçer seni görenler,
İki yüzlü yanar döner yârenler,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Yaşanan dramları örnek alırsam,
Veysel buda yeter kendim bilirsem,
Hain dostum hiç gelmesin ölürsem,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.