Od almazdı bir zaman bu derdimden o derdim.
“Ben çıkmaya tepe yok, yüce bir dağ isterdim.”*
Birce diki çıkmaya şimdi ferasetim yok.
Ayak üstte durmaya bir lahza takatim yok.
Kuvvetimi yitirip ben kendimi danmışım(1)
Ömrü günü harcayıp, şan şöhret kazanmışım.
Şimdi şan şöhretimden nârazıyım yoksa ben?
Meğer bu değil miydi geceleri eriten
Gündüzleri öğüten zahmetimin meramı?
Meğer kazanmadım mı bu adın hesabına
Bu günkü ihtiramı?
Ben içeri girince ayağa kalksalar da,
Meclislerin başında beni oturtsalar da
Her şey benim gözümde şimdi başka renk alıp.
Tanıdığım bu dünya benim gibi kocalıp.
Şimdi kendi içimde batıp unutulmuşum,
Artık kendim için de ben gereksiz olmuşum.
Mart 2001
* 60. Yıllarda yazdığım “Dağda şelale gibi” şiirimden mısra.
(1) Danmışım: İnkâr etmişim.
(Türkiye Türkçesi’ne Dipnotlarla Aktaranlar: Seriyye Gündoğdu, Bayram Gündoğdu)
Bahtiyar VahapzadeKayıt Tarihi : 14.5.2015 15:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Artık kendim için de ben gereksiz olmuşum.günün şiirini ve üstad bahtiyar beyi kutlarım
Od almazdı bir zaman bu derdimdən o derdim.
“men çıxmağa təpə yox, üca bir dağ isterdim.
” Bircə diki çıxmaya indi ferasətim yox.
Ayaq üstə durmağa bir ləhzə taqetim yox.
Quvvetimi itirib men özümü danmışım
Ömrü günü xərcləyib, şan şöhrət qazanmışım.
İndi şan şöhrətimden nârazıyım yoxsa men?
Meger bu deyilmiydi geceleri eriden
Gündüzleri üyüden zahmerimin məramı?
Meger gazanmadımmı bu adın hesabına
Bu günkü ehtiramı?
Men içeri girince ayağa galxsalar da,
Meclislerin başında meni oturtsalar da
Her şey menim gözüme indi başqa reng alıb
Tanıdığım bu dünya menim kimi qocalıb.
İndi özüm içimde batıb unudulmuşam
Artıq özüm üçün de men gereksiz olmuşam.
(2001)
Bextiyar Vahabzade
TÜM YORUMLAR (8)